AAAA

۳۰

AAAO

۶۰

AAOO

۴۲

AOOO

O

۳

۱۲

OOOO

۳۶

۱۴۴

جمع

از آنجایی که درختان موردتحقیق فرزندان ۱۰۱B تا ۱۰۹B بودند که بعد از سرمای کشنده‌ی ۸/۳- درجه‌ی سانتی‌گرادی بهمن‌ماه سال ۹۰ در عرصه به‌صورت سبز باقی‌مانده‌اند. می‌توان نتیجه گرفت که این ۹ درخت (۱۰۱B-109B) درختانی هستند که ازنظر ژنتیکی متحمل به سرما بوده‌اند و تحمل به سرمای آن‌ها ناشی از آلل‌های مشترکی است که همه‌ی این ۹ درخت نشان داده‌اند. از میان این آلل‌های مشترک ۱۶ آلل که پلی‌مورفیسم نشان نداده‌اند را نمی‌‌توان به‌صورت قاطع مرتبط با تحمل به سرما دانست ولی آلل‌هایی که در کلیه‌ی درختان موردنظر پلی‌مورفیسم نشان داده‌اند و در درختان والدی (۱۰۱B-109B) به‌صورت مشترک وجود داشته‌اند مانند آلل ۱۹۷ و آلل ۲۴۲ آز آغازگرMO7 و آلل ۲۹۵ از آغازگر AK39 به‌احتمال‌زیاد به تحمل سرما مرتبط هستند. بر این اساس ۱۸ درخت از ۳۸ درخت نتاج متحمل هستند و چنانچه درختانی که دارای این سه آلل باشند انتخاب شوند می‌توانند تحمل به سرمای کشنده را از خود نشان دهند. درختان ۱۱۸، ۱۲۲، ۱۲۴، ۱۲۸، ۱۳۰، ۱۳۶، ۱۳۸، ۱۴۶، ۱۵۴، ۱۵۶، ۱۵۷، ۱۶۰، ۱۶۱، ۱۶۵، ۱۶۶، ۱۷۲، ۱۷۳ و ۱۸۱ حاوی این سه آلل بودند. با این حال نمی‌توان آن‌ها را در شرایط سرمای یخبندان زایا دانست، و به نظر می‌رسد در این مورد وجود آلل ۲۶۱ از آغازگر MO9 ضروری است.
با بررسی آلل‌های پلی‌مورف والدها (درختان ۱۰۱ تا ۱۰۹) تعداد ۱۷۲ والد احتمالی برای ۳۳ درخت فرزندی حدود ۹/۴ والد احتمالی به ازای هر درخت فرزندی، و برای ۵ درخت فرزندی نیز هر دو والد به صورت قطعی به شرح زیر تعیین گردید (شکل ۴-۴).

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شکل۴-۴ درخت فیلوژنی درختانی که هر دو والد آنها قابل شناسایی بودند
همان‌طور که دیده می‌شود هیچ‌کدام از فرزندان والدین قطعی از خودگشنی به دست نیامده‌اند و همچنین از والدهای احتمالی فقط در مورد درختان ۱۳۶، ۱۳۷ و ۱۵۸ که یک والد آن‌ها قطعاً ۱۰۳ است والد دوم می‌تواند ۱۰۳B هم باشد یعنی از ۳۳ درخت فقط ۳ درخت به‌احتمال ۵/۱۲درصد می‌توانند حاصل خودگشنی باشند. بدین ترتیب احتمال خودگشنی در این جامعه کمتر از ۱/۱درصد است. بنابراین نتیجه گرفته می‌شود این گیاه حتی در شرایط تنش کشنده سرما که در آن انتظار می‌رود گیاه اجباراً خودگشن گردد ۹/۹۸درصد دگرگشن باقی‌مانده و باید آن را گیاهی کاملاً دگرگشن دانست (اهدایی، ۱۳۷۲). این دگرگشنی در شرایط کشنده محیطی نمی‌تواند بدون پشتوانه ژنتیکی باشد لذا باید نوعی خودناسازگاری در آن موجود باشد که با گزارش بسگا^[۹۶] (۲۰۰۰) مبنی بر وجود پروتوژنی در این گیاه که موجب می‌شود مادگی قبل از گرده‌افشانی پرچم‌های همان گل آماده تلقیح باشند تا حدی سازگاری دارد، ولی برای این مقدار خودگشنی بسیار ضعیف خودناسازگاری هترومورفیک به‌تنهایی کافی نیست زیرا وجود دانه‌های گرده در سایر گل‌های یک درخت سبب می‌شود احتمال خودگشنی توسط عوامل گرده‌دهنده طبیعی هم وجود داشته باشد. به همین دلیل باید نتیجه گرفت در این گیاه نوعی خودناسازگاری همومورفیک (اهدایی، ۱۳۷۲) نیز وجود دارد.
۵-۴ نتایج آنالیز خوشه‌ای
رسم دندروگرام به روش UPGMA با بهره گرفتن از ماتریس فاصله‌ی جاکارد بر اساس آلل‌های ۲۶۹ آغازگر MO8، ۱۹۷ و ۲۴۲ آغازگر MO7، ۲۲۲ و ۲۷۳ آغازگر MO13، ۲۶۱ آغازگر MO9، ۲۹۵ آغازگر AK39 و ۱۵۸ آغازگر MO16 انجام شد. نمودار رابطه‌ی فیلوژنتیکی بعضی درختان (شکل ۴-۴) با دندروگرام رسم شده توسط نرم‌افزار (شکل ۵-۴) مقایسه شد و تطابق نسبی مشاهده شد به‌طوری‌که نمونه‌های ۱۰۷B و ۱۱۴ که طبق نمودار دستی بیشترین شباهت را به هم داشتند با نتایج حاصل از نمودار حاصل از نرم‌افزار تطابق داشت و در مورد نمونه‌ی ۱۳۳ نرم‌افزار رابطه‌ی دورتری را نشان داد. چنین تصور می‌شود که گیاهان دارای والدهای مشترک، رابطه‌ی خواهر برادری داشته باشند مثلاَ نمونه‌های فرزندی ۱۳۳ و ۱۱۴ که فرزندان والدهای ۱۰۷ Bو ۱۰۶B بودند باید در یک کلاستر قرار بگیرند. عدم قرارگیری این دو درخت فرزندی در یک کلاستر توسط نرم‌افزار می‌تواند به دلیل عدم حضور باند ۲۷۳ در آغازگر MO13باشد که بدون باند بودن ممکن است ناشی از وجود آلل مغلوب نول در این جایگاه در والد های ۱۰۷B و ۱۰۶B باشد. والدین نمونه ۱۳۴، یعنی ۱۰۳B و ۱۰۶B با آن در یک کلاستر قرار نگرفتند اما رابطه‌ی نسبتاً نزدیک آن با والد ۱۰۶B، نشان داد که رابطه‌ی نزدیک این نمونه با والد ۱۰۶B در رابطه‌ی فیلوژنتیکی (شکل ۴-۴) درست است. دلیل عمده‌ی عدم تطابق این دو نمودار با یکدیگر حضور باند ۱۵۸ آغازگر MO16 و باند ۲۶۹ آغازگر MO8 و عدم حضور باند ۲۹۵ آغازگر AK39 بود. والدهای نمونه ۱۲۲ و ۱۶۳ درخت‌های ۱۰۴B و ۱۰۶B بودند که در رابطه‌ی فیلوژنتیکی (شکل ۴-۴) با یکدیگر در یک کلاستر قرار گرفتند اما در دندروگرام (شکل ۵-۴) نمونه ۱۲۲ فقط با ۱۰۴B در یک کلاستر قرار گرفت که به دلیل تطابق آلل‌های والد ۱۰۴B با ۱۲۲بود که با رابطه فیلوژنتیکی تطابق داشت، اما نمونه ۱۶۳ در گروه دیگری جای گرفت و تفاوت معنی‌داری را با رابطه فیلوژنتیکی نشان داد. آلل‌های موجود در نمونه ۱۶۳ با آلل‌های موجود در دو والد مذکور بسیار متفاوت بود بنابراین با هیچ‌کدام از دو والد در یک کلاستر قرار نگرفت.

شکل ۵-۴ دندروگرام به روش UPGMA با بهره گرفتن از ماتریس فاصله جاکارد
فصل پنجم
نتیجه‌گیری کلی و پیشنهادها
فصل پنجم: نتیجه‌گیری کلی و پیشنهادها
۱-۵ نتیجه‌گیری کلی
به دلیل وسعت زیاد بیابان ها و ماسه‌زارهای استان خوزستان طرح‌های بیابان‌زدایی، تثبیت شن، توسعه‌ی فضای سبز و ایجاد پارک‌های جنگلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کهور پاکستانی Prosopis juliflora گیاهی تتراپلوئید و گرمسیری از خانواده‌ی Mimosaceae که به دلیل سازگاری بالا در استان خوزستان از پراکنش بالایی برخوردار است. طی تغییرات اقلیمی سال‌های اخیر و بروز یخبندان‌های شبانه در سال ۱۳۹۰ خسارات زیادی به سطح زیر پوشش این گیاه وارد شد. در این میان تعداد محدودی از پایه‌های درختی بدون اینکه آسیب ببینند باقی ماندند. چنین تصور می‌شد که این پایه‌ها متحمل به یخبندان‌های کوتاه مدت معمول در خوزستان هستند.