۳-۴-۱-۴-۱- دیواره سلولی(NDF)
برای تعیین دیواره سلولی از نمونه‌های خشک شده استفاده شد. دیواره سلولی با بهره گرفتن از محلول شوینده خنثی (NDS) مطابق با روش ون سوست و همکاران (۱۹۹۱) اندازه‌گیری شد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

محتویات محلول NDS (محلول شوینده خنثی)
- سدیم لوریل سولفات ۳۰ گرم
- EDTA 61/18 گرم
- بوراکس(بورات سدیم ده آب) ۸۱/۶ گرم
- دی سدیم هیدرو‍ژن فسفات بدون آب ۵۶/۴ گرم
- ۲- اتوکسی اتانول ۱۰ میلی لیتر
بعد از مخلوط کردن مواد بالا با هم، با افزودن آب مقطر حجم نهایی محلول به یک لیتر رسانیده شد.
- روش انجام آزمایش:
برای اندازه گیری NDF از دستگاه فایبربگ Gerhardt مدل EV1 ساخت آلمان استفاده شد. در این روش یک گرم نمونه خشک با بهره گرفتن از ترازوی با دقت ۰۰۰۱/۰± گرم وزن و درون کیسه ها ریخته شد، سپس کیسه ها در دستگاه فایبربگ در محل مورد نظر قرار گرفتند. ۳۰۰ میلی‌لیتر از محلول NDS روی آن‌ها ریخته شد به نحوی که بالاتر از نمونه‌ها قرارگیرد. محلول به مدت یک ساعت بعد از جوش آمدن، در حال جوشیدن باقی می‌ماند. در ادامه کیسه‌های حاوی نمونه‌ها از دستگاه خارج و ابتدا با آب ولرم و سپس با استن و در انتها دوباره با آب ولرم شسته شدند، تا آّب خروجی شفاف شود. سپس کیسه ها بعد از شتشو، داخل بوتههایی که از قبل وزن و شماره‌گذاری شده بودند، قرار گرفتند. بوته ها درون آون در دمای ۹۰ درجه سانتی‌گراد و به مدت ۲۴ ساعت قرار داده شدند. در ادامه کیسه‌ها از آون خارج و پس از سرد شدن درون دسیکاتور، وزن شده، سپس کیسه‌های حاوی نمونه‌ها به مدت ۸ ساعت در دمای ۵۵۰ درجه سانتی‌گراد درون کوره سوزانیده شدند. در نهایت میزان NDF نمونه ها با استفاده ازرابطه (۳-۱) زیر محاسبه گردیدند:
رابطه(۳-۵)
=W2وزن نمونه بعد از آون =W3وزن نمونه بعد از کوره =W3وزن اولیه ماده خشک
۳-۴-۱-۴-۲- دیواره سلولی بدون همی سلولز(ADF)
این بخش با بهره گرفتن از محلول شوینده اسیدی (ADS) و طبق روش ون سوست وهمکاران (Van Soest, 1991) تعیین شد.
محلول ADS( محلول شوینده اسیدی)
برای تهیه محلول،۲۰ گرم ستابلن در بالن ژوژه یک لیتری ریخته و با اسید سولفوریک یک نرمال به حجم یک لیتر رسانیده میشود. برای اندازه گیری ADF از دستگاه فایبربگ Gerhardt مدل EV1 ساخت آلمان استفاده شد. در این روش یک گرم نمونه خشک با بهره گرفتن از ترازوی با دقت ۰۰۰۱/۰ گرم وزن و درون کیسه ها ریخته شد، سپس کیسه ها در دستگاه فایبربگ در محل مورد نظر قرار گرفتند. ۳۰۰ میلی‌لیتر از محلول ADS روی آن‌ها ریخته شد به نحوی که بالاتر از نمونه‌ها قرارگیرد. محلول به مدت ۱ ساعت بعد از جوش آمدن، در حال جوشیدن باقی می‌ماند. در ادامه کیسه‌های حاوی نمونه‌ها از دستگاه خارج و ابتدا با آب ولرم و سپس با استن و در انتها دوباره با آب ولرم شسته شدند، تا آّب خروجی شفاف شود. سپس کیسه ها بعد از شستشو، داخل بوتههایی که از قبل وزن و شماره‌گذاری شده بودند، قرار گرفتند. بوته ها درون آون در دمای ۹۰ درجه سانتی‌گراد و به مدت ۲۴ ساعت قرار داده شدند. در ادامه کیسه‌ها از آون خارج و پس از سرد شدن درون دسیکاتور، وزن شده، سپس کیسه‌های حاوی نمونه‌ها به مدت ۸ ساعت در دمای ۵۵۰ درجه سانتی‌گراد درون کوره سوزانیده شدند. در نهایت میزان ADF نمونه ها با استفاده ازرابطه زیر محاسبه گردیدند:
رابطه (۳-۶)
=W2وزن نمونه بعد از آون =W3وزن نمونه بعد از کوره =W3وزن اولیه ماده خشک
۳-۴-۱-۶- تعیین چربی خام
برای اندازه‌گیری چربی از روش استخراج با حلال و دستگاه سوکسله مدل Gerhardt ساخت آلمان استفاده گردید.
- روش انجام آزمایش
برای هر نمونه، یک عدد تیمبل را به مدت یک ساعت در دمای ۱۰۳ تا ۱۰۵ درجه سانتیگراد در آون خشک کرده و وزن آن یادداشت شد. ۲ گرم نمونه غذایی خشک شده در تیمبل ریخته و تیمبل در قسمت استوانه‌ای، استخراج کننده دستگاه سوکسله قرار داده شد. دستگاه عصارهگیر به بالن ته گرد و سرد کننده وصل شد، دستگاه باید در زیر هود باشد تا بخارهای احتمالی، حاصل از حلالها که سمی هستند وارد آزمایشگاه نشوند. حدود ۲۰۰ سی‌سی حلال از قسمت بالای مبرد، به بالن ته گرد دستگاه اضافه شد. مجموعه دستگاه سوکسله به کمک پایه، روی اجاق الکتریکی محکم قرار داده شد و لوله های آب سرد کننده به آن وصل شدند و عمل عصاره گیری به مدت ۴ ساعت انجام گرفت. با گرم شدن حلال و تبخیر آن، بخارات حلال در تماس با سطح داخلی مبرد به مایع تبدیل شده و روی تیمبلهای حاوی نمونه ریخته می‌شوند. وقتی که استوانه پر از حلال شد، با ایجاد سیفون، حلال را که حالا مقداری از چربی نمونه را در خود حل کرده به داخل بالن برمی گردد. با گرم شدن حلال و تبخیر آن، چربی ها که نقطه جوش بالاتری دارند، باقی مانده، ولی حلال مجدداً سیکل خود را طی می کند. این چرخه در مدت روشن بودن دستگاه ادامه مییابد تا چربی نمونه کاملاً گرفته شود. بعد از چربی‌گیری، تیمبل حاوی نمونه غذایی چربی گرفته شده، در آون با دمای ۱۰۲ درجه به مدت ۱ ساعت خشک شد و بعد از سرد شدن درون دسیکاتور، توزین گردید. با دانستن وزن تیمبل خشک، وزن نمونه غذایی خشک و وزن تیمبل حاوی نمونه چربی گرفته خشک، درصد چربی خام با بهره گرفتن از رابطه (۳-۲) ذیل محاسبه گردید:
رابطه (۳-۷)
%EE= 100- (
X₁= وزن تیمبل خشک
X₂=وزن تیمبل حاوی نمونه چربی گرفته خشک
SD=وزن نمونه غذایی خشک
۳-۴-۱-۷- تعیین پروتئین خام
پروتئین خام با بهره گرفتن از روش کلدال و دستگاه نیمه اتوماتیک کجلدال Gerhardtمدل ۴۵ VAP تعیین شد.
۳-۴-۱-۷-۱- اندازه‌گیری ازت به روش تیتراسیون بعداز تقطیر
۳-۴-۱-۷-۲- آماده‌.سازی نمونه
۳/۰ گرم نمونه توزین شده را درون ارلن ریخته و یک ارلن نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.
۳-۴-۱-۷-۳- هضم نمونه
مقدار اسید مخلوط مصرفی (پودر سلنیوم + اسید سولفوریک غلیظ) جهت هضم برای هر نمونه ۵/۲ میلیلیتر میباشد. نمونه به مدت ۲۴ ساعت درون محلول هضم و به مدت ۲ ساعت در درجه حرارت ۸۰ درجه سانتیگراد قرارداده شد. پس از مدت زمان تعیین شده هر ۱۰ دقیقه یک بار ۱ سیسی آب اکسیژنه به نمونه ها اضافه می‌شود، تا زمانی که محلول بیرنگ شود. سپس محلول حاصل از هضم را با آب مقطر به حجم ۵۰ سیسی رسانیده و با بهره گرفتن از کاغذ صافی و قیف، نمونه صاف گردید.
۳-۴-۱-۷-۴- تقطیر و تیتراسیون
در این مرحله ۵ سیسی از نمونه صاف شده درون دستگاه کجلدال قرار داده می‌شوند، سپس ۱۰ سیسی اسید بوریک درون یک ارلن ریخته و به آن ۱۰ قطره محلول اندیکاتور اضافه میگردد و به دستگاه کجلدال منتقل می‌شود. آمونیاک حاصل از عمل هضم گیاه در مجاورت محیط قلیایی و به کمک حرارت تقطیر شده و به وسیله اسید بوریک جذب میشود. پس از اتمام تقطیر (تشکیل رنگ سبز در ارلن حاوی اسید بوریک) ارلن را از دستگاه جدا کرده و H₂SO₄ تا تشکیل رنگ صورتی تیتر میشود. مقدار اسید مصرفی در رابطه ۳-۳ قرار داده شده، تا مقدار ازت کل در نمونه بدست آید.
رابطه (۳-۸)
۳/۰-۲/۰ = VB
در رابطه ۳-۸:
V: حجم اسید مصرفی برای تغییر رنگ M: وزن نمونه تر
VB: شاهد N: درصد ازت نمونه
۳-۴-۱-۷-۵- اندازه گیری پروتئین خام
برای اندازه گیری میزان پروتئین خام، مقدار ازت کل در عدد ثابت ۲۵/۶ ضرب شد.
۳-۴-۲- تفسیر نتایج حاصل از کیسههای نایلونی
در روش کیسههای نایلونی ناپدید شدن مواد، اندازه گیری می‌شود و فرض می‌شود که ناپدید شدن نمونه خوراک برابر هضمپذیری است. اگر چه این فرض ما در مجموع صحیح است، اما در چندین مورد خاص این فرض را نمی‌توان معتبر دانست (مواد محلول در آب که سریعاً ناپدید میشوند و ذرات بسیار ریز که ما فرض کردهایم تجزیه شدهاند). البته این امکان وجود دارد که ذرات بسیار ریزی که از دست میروند را با قرار دادن یک کیسه در حمام آب و کیسه دیگری در شکمبه و تعیین وزن از دست رفته در دو کیسه، با هم مقایسه نمود. رابطه ۳-۴ توسط اورسکوف و مکدونالد(۱۹۷۹) به منظور برآورد تجزیه‌پذیری ماده خشک بیان شده است.
رابطه( ۳-۹) P= a + b ( 1 – e^-ct)