خطا
۲۰
۴۸/۲
۷۳/۱
۸۳/۰
۳۸/۰
ns ، ** و * به ترتیب غیر معنیدار و معنیدار در سطح احتمال یک و پنج درصد
نتایج مقایسه میانگین۵ نشان داد که بیشترین سطح برگ در بستر کاشت ماسه بادی به دست آمد که البته با تیمار مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی در یک گروه آماری قرار داشت و کمترین آن در تیمار خاک مزرعه به دست آمد (شکل ۱۲-۴). در نمونه برداری اول تیمارهای بستر کاشت و کاربرد هورمون با یکدیگر برهمکنش داشته و متعاقب با آن بر سطح برگ نیز اثر معنیداری داشتند، حال اینکه در نمونه برداری دوم تنها تیمار بستر کاشت اثر معنیداری بر صفت مذکور داشت و برهمکنش آن با تیمار کاربرد هورمون معنیدار نبود و در واقع بستر کاشت به طور مستقل عمل کرده است.
شکل ۱۲-۴ مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر سطح برگ گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۶- سطح ریشه
نتایج تجزیه واریانس در نمونه برداری دوم نیز حاکی از اثر غیر معنیدار بستر کاشت و کاربرد هورمون ایندول بوتیریک اسید بر سطح ریشه بود (جدول ۷). ولی با این حال بررسی روند تغییرات این صفت در شرایط بسترهای مختلف کاشت نشان داد که بیشترین سطح ریشه در بستر کاشت ماسه بادی و کمترین آن در شرایط بستر کاشت خاک مزرعه (بافت لومی) به دست آمد که این نتیجه را با توجه به مزایا و معایبی که به ترتیب برای بافت سبک و سنگین در قسمتهای قبل ذکر شد، میتوان به خصوصیات بافت بستر کاشت نسبت داد (شکل ۱۳-۴). روند تغییرات این صفت در نمونه برداری دوم مشابه با نمونه برداری اول بود و تقریباً تغییری در آن ایجاد نشده بود.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
شکل ۱۳- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر سطح ریشه گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۷- وزن خشک ریشه
نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر بستر کاشت بر وزن خشک ریشه معنیدار در سطح احتمال یک درصد داشت، در حالی که کاربرد هورمون اثر معنیداری بر این صفت نداشت (جدول ۷-۴). در نمونه برداری اول تیمارهای بستر کاشت و کاربرد هورمون با یکدیگر برهمکنش داشته و متعاقب با آن بر وزن خشک ریشه نیز اثر معنیداری داشتند، حال اینکه در نمونه برداری دوم تنها تیمار بستر کاشت اثر معنیداری بر صفت مذکور داشت و برهمکنش آن با تیمار کاربرد هورمون معنیدار نبود و در واقع بستر کاشت به طور مستقل عمل کرده است. نتایج مقایسه تأثیر بسترهای کاشت بر وزن خشک ریشه نشان داد که بیشترین وزن خشک ریشه با میانگین ۷۷/۲ گرم در هر قلمه در بستر کاشت ماسه بادی به دست آمد که البته با بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی با میانگین ۷۵/۲ گرم در هر قلمه در یک سطح آماری قرار گرفت و کمترین آن نیز با میانگین ۴۳/۱ گرم در بستر کاشت خاک مزرعه (بافت لومی) به دست آمد (شکل ۱۴-۴).
شکل ۱۴-۴- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر وزن خشک ریشه گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۸- وزن خشک برگ
نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها در نمونه برداری دوم نیز نشان داد که اثر بستر کاشت بر وزن خشک برگ معنیدار در سطح احتمال یک درصد داشت، در حالی که کاربرد هورمون اثر معنیداری بر این صفت نداشت (جدول ۷-۴). نتایج مقایسه تأثیر بسترهای کاشت بر وزن خشک برگ نشان داد که بیشترین وزن برگ با میانگین ۲۶/۲ گرم در هر قلمه در بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی به دست آمد که البته با بستر کاشت ماسه بادی با میانگین ۲۴/۲ گرم در هر قلمه در یک سطح آماری قرار گرفت و کمترین آن نیز در بستر کاشت خاک مزرعه (بافت لومی) با میانگین ۸۲/۰ گرم در هر قلمه به دست آمد (شکل ۱۵). همان گونه که نتایج نشان میدهد در نمونه برداری دوم و در طول زمان، وزن خشک برگ در بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی از ۰۸/۲ به ۲۶/۲ گرم افزایش یافته است و حتی در نمونه برداری دوم نسبت به بستر کاشت ماسه بادی به میزان ۲/۰ گرم بیشتر شده است، اما این افزایش به مقداری نبوده است که باعث ایجاد تفاوت معنیدار بین این دو تیمار بستر کاشت شود.
شکل ۱۵- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر وزن خشک برگ گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۳- بررسی تغییرات صفات مورد بررسی در نمونه برداری سوم
۳-۱- تعداد ریشه
نتایج حاصل از تجزیه واریانس تعداد ریشه در نمونه برداری سوم نیز نشان داد که این صفت در سطح احتمال یک درصد تحت تأثیر ت بستر کاشت و کاربرد هورمون ایندول بوتیریک اسید، قرار گرفت، اما برهمکنش تیمارهای بستر کاشت و هورمون اثر معنیداری بر این صفت نداشت (جدول ۸-۴).
جدول ۸- تجزیه واریانس تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر ریشه و وزن تر برگ گیاه رزماری تحت شرایط بسترهای کاشت و غلظتهای متفاوت هورمون ایندول بوتیریک اسید در نمونه برداری سوم
منابع
تغییر
درجه آزادی
تعداد
ریشه
طول
ریشه
وزن تر
ریشه
وزن تر
برگ
بلوک
۲
۷۸/۱
۶۱/۱
۶۳/۲
۸۱/۹
بستر کاشت
۲