کاربرد رابطه دوستانه

گسترش شبکه دوستی

گسترش شبکه دوستی با قصد غلبه بر یکدیگر

رفتارهای ضد اجتماعی خود پسندانه

کاربرد رابطه دوستانه

گسترش شبکه دوستی

درد و دل و ابراز همدردی

رفتارهای جامعه پسندانه

کاربرد رابطه دوستانه

گسترش شبکه دوستی

گذران اوقات فراغت با بازی و صحبت با یکدیگر

رفتارهای جامعه پسندانه

کاربرد رابطه دوستانه

گسترش شبکه دوستی

جدول ۴ – ۳
طبق گفته های شرکت کنندگان ، مددجویان در راستای گسترش شبکه دوستی خود ، بیشتر مایل هستند با مددجویانی که از پایگاه اجتماعی – اقتصادی بهتری برخوردارند ، دوست و هم خرج شوند . همچنین برخی مددجویان شبکه ی دوستی خود را با مددجویان هم بزه خود شروع کرده و ادامه می دهند . هم محلی و هم شهری بودن هم از جمله ملاک های دوست یابی میان مددجویان می باشد . گفتگوی شبانه ی مددجویانی که در تخت های هم جوار یکدیگر می خوابند ، در دوست یابی موثر است . علاوه بر این موارد، مددجویان با ظاهر زیبا و مرتب در مقابل افرادی با ظاهر نازیبا و مندرس ( بیشتر در مورد دختران معتاد ، بی خانمان و برخی دختران شهرستانی و افغان صدق می کند .) نسبت به باقی جدیدورودها در شبکه های دوستی بهتر و زودتر پذیرفته می شوند . طبق یافته های پژوهش معمولا به ندرت اتفاق می افتد که اعضای گروه بلند مدت با افراد گروه کوتاه مدت رابطه دوستانه برقرار کنند . شرط برقراری این رابطه وجود مددجوی هم بزه ( مرتکب قتل ) در میان مددجویان جدیدورود است . بنا به گفته مصاحبه شوندگان در صورتی که این رابطه برقرار شود از حمایت گروه مقابل برخوردار خواهند شد و نسبت به بقیه افراد دارای رابطه قدرت می شوند در این جا ، در شکل گیری رابطه قدرت علاوه بر عامل تعامل با گروه دارای اقامت طولانی ، عامل نوع بزه هم موثر است .
مددجو با اقامت کوتاه مدت : ” این د… ( از مددجویان با اقامت کوتاه مدت ) خیلی پرو شده همش واسه اینه که م…. ( از مددجویان با اقامت طولانی مدت ) بهش رو داده . “
مددجو با اقامت طولانی مدت : “من فقط می تونم با هم جرم خودم دوست بشم احساس می کنم با غیر هم جرمم ، نمی تونیم همدیگر رو درک کنیم . “
مددجوی افغان با اقامت کوتاه مدت : “من با اون دختره ( یک مددجوی افغان دیگر ) دوست نمیشم سیس اش^[۹۷] به من نمی خوره . “
مددجو با اقامت کوتاه مدت : “اه اه قیافه اون دختره معتاده حالم بهم میزنه، خوشم نمیاد برم باهاش حرف بزنم قیافش هم خیلی کثیفه . “
پس از ذکر ملاک های دوست یابی ، به توضیح کاربرد رابطه دوستانه می پردازیم . کدهای مستخرج از مصاحبه با شرکت کنندگان ، مشخص می کند که کاربرد رابطه دوستانه به دو دسته ی رفتارهای جامعه پسندانه و رفتارهای ضد اجتماعی خود پسندانه قابل تفکیک است .
رفتارهای جامعه پسندانه :
پس از دوستی با یکدیگر با بازی و صحبت با یکدیگر اوقات خود را در کانون سپری می کنند .
رفتارهای ضد اجتماعی خود پسندانه :
طبق یافته های بدست آمده از مصاحبه ها ، گاهی اوقات صحبت مددجویان با یکدیگر از حالت درد و دل خارج می گردد و با واگویی رفتارهای انحرافی خود ، ( به ویژه در زمینه روابط جنسی نامشروع ) زمینه یادگیری و تاثیر پذیری از یکدیگر را فراهم می کنند . شکل گیری روابط دوستانه ، باعث گرایش به ارتکاب رفتارهای هم جنس گرایانه میان برخی مددجویان می شود . برخی از مددجویان پس از شکل گیری شبکه دوستی در تعامل دسته جمعی با یکدیگر ، به تمسخر و آزار کلامی سایر مددجویان می پردازند همچنین به هنگام رخ دادن درگیری ، برخی مددجویان با شهادت دروغ به نفع دوست خود و یا ایجاد درگیری بیشتر با مددجوی طرف مقابل ، به حمایت از دوستان خود می پردازند . همچنین وضعیت مالی مددجو ملاک دوست یابی است ، گاهی اوقات از گسترش شبکه دوستی به عنوان روشی برای غلبه بر سایر مددجویان استفاده می شود و افراد پیوند دوستی را به عنوان پوششی برای غلبه و سلطه بر مددجویان عضو شبکه دوستی خود قرار می دهند .

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مددجو با اقامت کوتاه مدت : “دلم میخواد با یکی دوست بشم که من و به خاطر خودم بخواد ، نه به خاط پول اینجا همه واسه پول با هم دوست میشن ، یا این که دوست میشن که بقیه رو مسخره کنن و دست بندازن و با همدیگه بخندن . “
مددجو با اقامت کوتاه مدت : ” بچه ها با هم دوست میشن که کارهای خودشون و بندازن گردن همدیگه” .
مددجو با اقامت کوتاه مدت : “من ناراحت میشم دوستام آزاد شن ، اینجا هرچی آدم دوستاش بیشتر باشه بهتره . از همدیگه حمایت می کنیم ، تنها نیستیم .”
مددجو با اقامت کوتاه مدت : “وقتی ۲ نفر با هم دعواشون میشه ، دوستاشون می پرن وسط دروغ دروغ یه چیزایی میگن آدم فر می خوره . “
مددجو با اقامت طولانی مدت : “بین همه یه ماچ پسرونه و یه دست مالیدن وجود داره . “
مددجو با اقامت طولانی مدت : “ک… با چند تا از دخترا تو حموم یه کارایی ( برقراری رابطه جنسی ) می کردن . “
مددجو با اقامت کوتاه مدت : “بعضی از این دخترا موقع حموم ، میرن تو حموم همدیگه ، تازه بعضی هاشون هم لخت لخت از تو حموم جلوی همدیگه میان بیرون . “
۴ – ۲ – ۲ - ۳ : کاربرد قدرت
یافته ها نشان داد در گروه { د / الف / ک } از قدرت برای رفتارهای جامعه پسندانه استفاده نشد و صرفا کاربرد قدرت در این
گروه ، ارائه ی رفتارهای ضد اجتماعی خود پسندانه بود . در تعامل میان مددجویان کوچکتر و بزرگتر ، بزرگتر ها از کوچکترها تبعیت نمی کنند . مددجویان بزرگتر به مددجویان کوچکتر امرکرده و آن ها را در گروه های دوستی خود نمی پذیرند ، او را مورد تمسخر قرار می دهند و اشتباهاتش را به رخش می کشند . برخی از مددجویان بزرگتر ، مددجویان کوچکتر را مورد آزارکلامی قرار می دهند . مددجویان با اقامت بیشتر در مقابل مددجویان با اقامت کمتر ، در صورتی که بتوانند ، سعی می کنند بر آن ها غلبه کنند { البته بستگی به شخصیت مددجوی جدید هم دارد ، البته اجازه کتک زدن و آزار شدید مددجو به آن ها داده نمی شود . (مشاهده و مصاحبه ) } و یا با ورود آن ها به شبکه دوستی خود، قدرت خود را افزایش داده و بر سایر مددجویان غلبه کنند .مددجویان قدیمی با امر کردن به جدیدورودها برای انجام کارهای شخصی خود سعی دارند برتری خود را به اثبات برسانند . همچنین گاهی مددجویان جدید را با القاب نادرست خطاب می کنند . برخی از مددجویان قدیمی با اقامت کوتاه مدت ، با شنیدن انتقال مددجویان جدیدورود به کانون ابراز خوشحالی می کنند و قبل از برخورد با مددجو با یکدیگر در مورد تمسخر و اذیت مددجوی جدید مشورت می کنند . سایرین ، مددجویان افغان را با استدلال مهاجر بودن و تصاحب کشور ، لایق توهین می دانند . همچنین مشاهده شده است که برخی از مددجویان افغان نیز با آن دسته از هموطنانشان که ظاهر نازیبا و مندرس دارند ، تعامل برقرار نمی کنند . و خود را برتر از آنان می دانند .در تعامل منفی میان مددجویان ایرانی و افغان ، مددجویان ایرانی از خود واژه افغانی به عنوان ناسزا و تحقیر این دسته از مددجویان استفاده می کنند . گاهی اوقات تعامل منفی میان مددجویان تهرانی ، ( ساکن تهران ) و مددجویان شهرستانی رخ می دهد . و به این دلیل مددجویان شهرستانی را ( بیشتر اوقات در درگیری ها ) مسخره می کنند . در صورت ایجاد اختلاف میان مددجویان جدید و قدیمی در گروه { د الف / ک } ، مددجویان قدیمی در تعامل دسته جمعی علیه مددجوی جدیدورود با یکدیگر همکاری می کنند و مددجوی جدیدورود بدون حامی در مقابل گروه قدیمی ها قرار می گیرد .
مددجو با اقامت کوتاه مدت : ” روز اول که آدم میاد کانون همه یه جور چپ چپ به آدم نگاه می کنن ، آدم خیلی خجالت می کشه ، اول که تنهاس خیلی بده بعد که کم کم با بقیه دوست بشه ، بهتر می شه .”
مددجو با اقامت کوتاه مدت : ” این بچه ها که از ما قدیمی ترن همش میخوان سر آدم سوار شن که مثلا ظرفشو بشوریم ، آب براشون ببریم . “
دعوا و درگیری :
از دیگر رفتارهای ضداجتماعی خودپسندانه ، دعوا و درگیری در میان مددجویان است که به ویژه در گروه { د / الف / ک } بسیار اتفاق می افتد ( مصاحبه + مشاهده ) . عمده ترین علل درگیری ها استفاده از رابطه قدرت در مقابل یکدیگر و نیز تلاش برای رسیدن به رابطه قدرت می باشد . طبق گفته های مصاحبه شوندگان هر بهانه ای ، ( جای نشستن سر میز غذا ، کشیدن قاشق به کف ظرف غذا ، صحبت کردن با صدای بلند و یا صحبت در زمینه روابط نامشروع هنگام صرف غذا ، دزدیدن مواد خوراکی یکدیگر ، دخالت در صحبت یکدیگر ، حتی تذکر دادن به یکدیگر در موارد صحیح ، نوبت نظافت ، نوبت حمام ، تمسخر و توهین به یکدیگر ، امر و نهی کردن به یکدیگر ، استفاده از امکانات عمومی کانون و …) می تواند مسبب بروز دعوا و درگیری میان مددجویان شود . درگیری ها در دو شکل بیشتر کلامی و کمتر فیزیکی رخ می دهد و علت آن انتقال تجربیات مددجویان با اقامت طولانی به مددجویان با اقامت کوتاه در زمینه ی تبعات شدید درگیری فیزیکی در کانون است .