ترکیب اسیدهای چرب غذا برای بقاء و رشد بچه ماهیان پرورشی، به صورت متراکم اهمیت زیادی دارد. اسیدهای چرب غیر اشباع ω۳ برای بسیاری از گونه­ های ماهی ضروری هستند. ترکیب اسید چرب Moina پرورش یافته با مخمر نانوایی، کلرلا آب شیرین و مخمر ω۳ (مخمر غنی شده با روغن ماهی مرکب)، مقایسه شده­است ]۸۸[. Moina پرورش یافته با مخمر نانوایی حاوی مقدار زیادی اسیدهای چرب مونواینوییک^[۸] نظیر n1: 16C و n1: 18C بود. Moina پرورش یافته با کلرلای آب شیرین مقدار زیادی۶-n2: 18C و ۳-n3: 18C داشت. Moina تغذیه شده با مخمر امگا، حاوی غلظت­های زیاد اسیدهای چرب اشباع نشده ω۳ بود. آزمایش­هایی نیز برای بهبود ارزش غذایی Moina به وسیله غنی­سازی مستقیم با امولسیون اسیدهای چرب اشباع نشده ω۳ و ویتامین­های محلول در چربی صورت گرفته­است. لی هنگ^[۹] (۱۹۸۳) خاطرنشان کرد که افزایش میزان اسید چرب در جیره Moina ، تولید را کاهش می­دهد ]۷۸[.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۳-۵- تراکم جمعیت
تراکم بالای جمعیت آنتن منشعب موجب کاهش شدید تولیدمثل آن­ها می­ شود، اما این مسئله در ظاهر درباره مویینا مشاهده نمی­ شود. تولید تخم دافنیا ماگنا در تراکم پایین ۳۰-۲۵ عدد در لیتر به شدت کاهش پیدا می­ کند ]۵۷[. حداکثر تراکم پایدار آنتن منشعب در کشت­ها ۵۰۰ عدد در لیتر گزارش شده­است. در عین حال کشت­های Moina به­ طور معمول به تراکم ۵۰۰۰ لیتر رسیده و بنابراین برای کشت متراکم مناسب­ترند. مقایسه تولید کشت­هایD. magna و M. macrocopa کوددهی شده با مخمر ونیترات آمونیوم، نشان­داد که محصول متوسط روزانه Moina ۱۱۰-۱۰۶ گرم بر متر­مکعب بود، که۴-۳ برابر تولید روزانه آنتن منشعب(۴۰-۲۵ گرم بر متر­مکعب) است ]۵۷[.
۲-۴- جنس Ceriodaphnia (Dana, 1853)
تا کنون سیزده گونه از این جنس در جهان گزارش شده­است]۲۵[.
تعدادی از گونه­ های آن عبارتند­از:

1. 1. reticulata(Jurine, 1820)

1. 1. dubia (Richard, 1894)

1. 1. megops(Sars, 1861)

1. 1. laticaudata (Müller, 1867)

1. 1. acanthine (Ross, 1897)

1. 1. lacustris (Birge, 1893)

1. 1. pulchella(Sars, 1862)

1. 1. quadrangula (O. F. Müller, 1785 )

۲-۴-۱- ریخت­شناسی Ceriodaphnia
بدن C. quadrangula با یک پوسته سخت کروی که کاراپاس نامیده­می­ شود، پوشیده­شده­است. بالسر^[۱۰] و همکاران (۱۹۸۴) بیان کردند که C. quadrangula با ویژگی­هایی از قبیل نداشتن روستروم، خار دمی^[۱۱] و همچنین داشتن یک سینوس (تورفتگی) گردنی می ­تواند از کلادوسرهای دیگر متمایز شود]۱۱[. سر C. quadrangula به صورت زاویه­دار و به سمت ناحیه شکمی و با یک چشم مرکب بزرگ تشکیل شده­است. هر دو جنس (نر و ماده) C. quadrangula آنتن اولیه کوچک دارند. نرها از ماده­ها با داشتن زوائد قوی دراز روی آنتن اولیه متمایز می­شوند، در نرها همچنین ضمائم سینه­ای اولیه قابل تشخیص است. اندازه C. quadrangula در جنس نر در حدود ۵/۰-۷/۰ و در جنس ماده در حدود ۴/۰-۲/۱ میلی­متر می­باشد]۱۱[. ماده­ها یک فرورفتگی مثلثی شکل در ناحیه پشتی دارند که تخم­ها را در آن ذخیره می­ کنند. پناک^[۱۲] و همکاران (۱۹۷۸) بیان می­کردند که چنگال زیر شکمی در بین گونه­ های مختلف Ceriodaphnia کاربردهای متفاوتی دارند، در C.quadrangula، ۹-۷ خار مخرجی بر روی این چنگال قرار­دارد که از کاراپاس بیرون­زده­است]۹۳[.
۲-۴-۲- پراکنش Ceriodaphnia
C.quadrangula در دریاچه­های بزرگ وجود دارد، تقریباً همه گونه­ های آن در محدوده­ای از آسیا، اروپا و آمریکای جنوبی پراکنش دارند]۱۱[. Ceriodaphnia را می­توان در ارتفاعات ۱۰۰۰ متری نیز یافت. لاریدسن^[۱۳] و همکاران (۱۹۹۹) بیان کردند که C.dubia فراوانی بیشتری را در دریاچه­های با تراکم متوسط ماهی دارند، زیرا لارو ماهیان غالباً زئوپلانکتون­های درشت جثه از قبیل گونه­ های آنتن منشعب را شکار می­ کند. همچنین با توجه به یافته­های لاریدسن و همکاران مشخص شد که Ceriodaphnia بیشتر در نواحی ساحلی یافت می­شوند چون که در این نواحی زئوپلانکتون­های بزرگتر وجود ندارند]۷۶[. اسمیلی و تسیر^[۱۴] (۱۹۹۸) یافتند که Ceriodaphnia در تابستان بیشتر نواحی آب شیرین و در پاییز نواحی ساحلی را ترجیح می­ دهند. همچنین آن­ها بیان کردند که Ceriodaphnia در آب­های باز در روز و در آب­های ساحلی و کرانه­ای در شب حرکات افقی را انجام می­ دهند ]۱۱۰[.
۲-۴-۳- تغذیه
گونه C. quadrangula نظیر سایر کلادوسرها دارای تغذیه صافی­خواری می­باشند. آن­ها دارای شش جفت پای برگی شکل بوده که دارای زوائد بلندی می­باشند و آن را در کار کشاندن و جذب مواد غذایی کمک می­نمایند. بسیاری از دیاتومه­ها، جلبک­های سبز، تاژکداران ریز^[۱۵] و باکتری­ ها توسط این دسته از زئوپلانکتون­ها به عنوان خوراک مورداستفاده قرار­می­گیرند. به طور مثال اندازه ذراتی که می ­تواند بوسیله آنتن­منشعب­ها بلعیده شود کوچکتر از ۵۰ میکرون است. در حالی که برای بعضی از گونه­ ها حدود ۲۰ تا ۱۷۰ میکرون می­باشد. Ceriodaphnia به کمک زوائد سینه­ای خود آب را فیلتر می­ کنند و فیتوپلانکتون­ها را بوسیله منفذ کاراپاس می­بلعد. پورتر^[۱۶] و همکاران (۱۹۸۳) مشخص کردند که C. lacustris می­توانند باکتری­ ها را با سرعت ۳۱/۰ میلی­لیتر در ساعت فیلتر کنند ]۹۵[. گوفن^[۱۷] و همکاران (۱۹۷۴) بیان­کردند که آنتن­منشعب گونه C. reticulata، باکتری Chlorobium phaeobacterides را بیش از جلبک Chlamydomonas ترجیح می­دهد، زیرا باکتری­ ها به دلیل نداشتن دیواره سلولی آسان­تر هضم می­شوند]۴۰[.
یکی از فاکتورهای مهمی که بر نرخ تغذیه Ceriodaphnia تاثیر می­ گذارد، دمای آب می­باشد. گوفن (۱۹۷۶) نشان­داد با افزایش دمای آب، فعالیت تغذیه­ای Ceriodaphnia افزایش می­یابد. به­ طوری که بهینه دما برای C. reticulata در محدوده­ ۲۲-۲۰ درجه­سانتی ­گراد است ]۳۹[.
اوبرین و در­نویلس^[۱۸] (۱۹۷۴) دریافتند که غلظت بالای جلبکی، ضریب فیلتراسیون C. reticulata را کاهش می­دهد، که در نهایت منجر به کاهش رشد آن می­ شود]۸۷[. رز^[۱۹] و همکاران (۲۰۰۰) بیان کردند که غلظت پایین غذا باعث می­ شود که ضریب رشد جمعیت C.dubia و همچنین میانگین تعداد تخم­های تولید­شده در جنس ماده کاهش یابد ]۱۰۱[.
۲-۴-۴- رده­بندی Ceriodaphnia quadrangula
گونه C.quadrangula (شکل ۲-۲) متعلق به سلسله جانوری، شاخه بندپایان، زیرشاخه سخت­پوستان، رده برانکیوپودها، زیر­راسته کلادوسرا، خانواده Daphnidae و جنس Ceriodaphnia می­باشد(جدول ۲-۲).
شکل ۲-۲: C. quadrangula
جدول۲-۲: رده­بندی گونه Ceriodaphnia quadrangula ارائه ­شده توسط دل باره و درت^[۲۰] در سال ۱۹۹۶ ]۲۵[.