-
-
-
-
- یادگیری سازمانی
-
-
-
از دیدگاه خاکزار بفروئی (۱۳۸۷) یادگیری دارای چند سطح است. سطوح یادگیری شامل یادگیری فردی، گروهی، درون بخشی، درونسازمانی و سازمانی است. در یادگیری سازمانی، سازمان نیاز دارد که از خود و محیط فعالیتش دیدگاه بلندمدتی داشته باشد. بنابراین باید نسبت به بازار محصولات یا خدمات خود نگرش وسیعتری داشته باشد تا در دنیای رقابتی امروز به موفقیت دست پیدا کند. پیشبینی افق آینده، کار آسانی نیست و البته مدیرانی که به این کار نپرداختهاند، امکان پیشبینی افق آینده برایشان یا بسیار سخت و یا غیرممکن میباشد. یادگیری بهمنظور روبهرو شدن با آینده غیرقابلپیشبینی یک ضرورت کلیدی در سازمان است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
یادگیری سازمانی شامل اکتساب، ذخیرهسازی و استفاده از دانش است. بنابراین یک فرایند بسیار مفید برای خلق ایدههای جدید میباشد (فرناندز و آلِگره، ۲۰۱۵).
یادگیری سازمانی بهعنوان فرایند کشف و اصلاح خطا قلمداد میشود. یادگیری سازمانی نوعی توانایی است که همه سازمانها باید آن را دریابند و توسعه دهند زیرا هرقدر سازمان در امر یادگیری پیشرو باشد بهتر می تواند خطاهای خود را تشخیص دهد و اصلاح کند (کزازی و شول، ۱۳۹۲).
یادگیری سازمانی فرایند پیچیدهای است که اشاره به توسعه دانش جدید دارد و دارای پتانسیل لازم برای تغییر رفتار در سازمان میباشد (اسلاتر و نارور[۱۱۰]، ۱۹۹۵).
از دیدگاه آرجریس و شون[۱۱۱]، (۱۹۸۷) یادگیری سازمانی هنگامی رخ میدهد که اعضای سازمان بهعنوان عوامل یادگیری عمل کرده و در مقابل تغییرات محیط داخلی و خارجی سازمان، از طریق تشخیص و اصلاح خطاها و ثبت نتایج حاصل از این فرایند، تحت تصورات شخصی و الگوهای سازمانی واکنش نشان میدهند (اعرابی و فخاریان، ۱۳۸۷).
در تحقیق یونسی (۱۳۸۹) یادگیری سازمانی به معنای فراگیری، بهبود و توسعه مدل ذهنی افراد سازمان است. هرگاه مدل ذهنی افراد مثلاً از طریق برگزاری یک دوره آموزشی توسعه یابد، نتیجـه آن افزایش ظرفیت سازمان در پردازش بهتر و بیشتر اطلاعات و بـالطبع بهبـود تصمیمگیری در سازمان است.
سیر مفهوم شناسی یادگیری سازمانی از دیدگاه پازوک[۱۱۲] (۲۰۰۹) عبارت است از: الف) یادگیری سازمانی به ظرفیت یک سازمان برای شناسایی نیاز به تغییر و انطباقپذیری و اقدام به یک عمل ارادی اشاره میکند. ب) یادگیری سازمانی پیامد تعامل فرآیندهای شناختی و اجتماعی نهفته در ساختارها، فرهنگها و تعاملهای سازمانی است. ج) یادگیری سازمانی فرایند تغییر در افراد و دیدگاهها و اعمال مشترک است که تحت تأثیر نهادها و سازمان قرار میگیرد و در آنها جایگزین میگردد (امین بیدختی و همکاران،۱۳۹۲).
-
-
-
-
- قابلیت یادگیری سازمانی
-
-
-
منظور از قابلیت یادگیری سازمانی توانایی سازمانها یا شرکتها برای یادگیری بهطور مداوم بهمنظور توسعه از طریق مراحل چرخه یادگیری سازمانی است. یادگیری سازمانی میتواند در شکلهای مختلف روی دهد. بعضی از سازمانها ممکن است بر یادگیری در ایجاد نوآوری و تغییر تأکید کنند؛ برخی ممکن است تغییرات اصلاحی انجام دهند؛ درحالیکه دیگران ممکن است یادگیری را به سمت نگهداری وضعیت سوق دهند. وقتیکه سازمان از روشهای متداول برای حل مشکلات استفاده میکند، ظرفیتش افزایش نمییابد و ممکن است واقعاً بهمثابه نتیجهای منفی یادگیری را کاهش دهد (دوبین[۱۱۳]،۲۰۰۶).
بر اساس تعریف یانگ[۱۱۴] (۱۹۹۹) سه عنصر اصلی قابلیت یادگیری عبارت از خلق ایدههای تأثیرگذار، عمومی کردن ایدههای تأثیرگذار و غلبه بر ناتوانیهای یادگیری است. یادگیری سازمانی از شیوه خلق ایده و منابع آن آغاز میشود. اما خلق ایده بهتنهایی کافی نمیباشد و لازم است که ایدههای خلقشده به بقیه قسمت های سازمان از زاویه مکانی و زمانی منتشر گردد. البته شایانذکر است که یادگیری زمانی اتفاق میافتد که علاوه بر خلق ایده به انتشار آن نیز توجه شود و این مهم هنگامی اتفاق میافتد که یا یک فرد از محلی به محل دیگر نقلمکان کند و آموختههای خود را در اختیار دیگران قرار دهد و یا تکنولوژی این امکان را فراهم سازد تا دانش سریعاً و بهراحتی انتقال یابد (خاکزار بفروئی، ۱۳۸۷).
قابلیت یادگیری سازمانی بهعنوان ویژگیهای سازمانی و مدیریتی، شیوه ها، مهارتها یا عواملی که فرآیندهای یادگیری سازمانی (بهعنوانمثال؛ خلق، اکتساب، اشاعه و یکپارچهسازی اطلاعات/دانش) را تسهیل میکند تعریف میشود (اوناگ[۱۱۵] و همکاران،۲۰۱۴).
-
-
-
- ضرورت یادگیری سازمانی
-
-