جمع‌بستن جمع عربی در گذشته؛ برخی نظرات در مورد معنی و علت این‌گونه جمع بستن.
ــــــ . “نکته دستوری [مصدر]” [پرسش و پاسخ]. راهنمای کتاب. س۴. ش۵ـ۶. مردادـ شهریور ۱۳۴۰، ص ۵۷۳ـ۵۷۴.
مصدر؛ تأثیر مصدر بر مکمل فعل یا مفعول.
ــــــ . گزینه مقاله‌ها: “نکته‌هایی درباب تاریخ بیهقی". تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، ۱۳۵۶، ص ۳۳۰ـ۳۳۹.
شیوه نگارش و خصوصیت‌های لغوی و نحوی.
ــــــ . همان: “یادداشت‌هایی بر دیوان عبدالواسع"، ص ۲۵۸ـ۲۶۵.
برخی از خصوصیت‌های لفظی؛ خصوصیت‌های وابسته به استقلال زبان فارسی؛ برخی از ویژگی‌های دستوری.
پرهام، باقر. “ترجمه و نقش آن در گسترش زبان". بخارا. ش۵. فروردین ـ اردیبهشت ۱۳۷۸، ص ۱۹ـ۳۸.
(فشرده این گفتار در یک سخنرانی در تاریخ ۷ ماه مه ۱۹۹۴ در دانشگاه آزاد بروکسل در برابر عده‌ای از محققان ایرانی و خارجی که به دعوت «مرکز ایرانی پژوهش و مبادله فرهنگی»در نشست دو روزه‌ای گرد آمده بودند، عرضه شده است.)
گرایش‌های افراطی در ترجمه: ذکر چند نمونه از ترجمه و نقد واژگانی و دستوری آن.
پری، ج. ر. “ریشه‌های نظام آوایی فارسی نو و فارسی میانه"[نقد رساله دکترای اندرژی پیسوویچ]. ایران شناسی (ویژه‌نامه پروین اعتصامی). بتسدا، آمریکا، س۱. ش۲. تابستان ۱۳۶۸، ص ۴۱۳ـ۴۱۵.
پژمان بختیاری، حسین [پژمان]. “پاسخ بر پاسخ [قید و فاعل یا مسندالیه]"[پاسخ به پاسخ محمد معین]. یغما. س۱۷. ش۲. پیاپی ۱۲. اسفند ۱۳۴۳، ص ۵۷۵.
نقش “ان"در کلمه تازیان؛ قید به جای فاعل یا مسندالیه.
پژوم شریعتی، پرویز. “جنس اسامی در گویش سمنانی"، در: نامه فرهنگ ایران. گردآوری از فریدون جنیدی. نیشابور: بنیاد نیشابور، ۱۳۶۴، دفتر اول، ص ۱۱۶ـ۱۳۲.
اسامی مؤنث و مذکر حقیقی و مجازی؛ چگونگی تحول در قواعد مربوط به جنس اسامی؛ قواعد مربوط به صرف اسامی سمنانی؛ طرز تشخیص اسامی مذکر و مؤنث سمنانی.
پناهی، ثریا. “دستور زبان همگانی و شکل‌گیری دانش زبانی"[معرفی مقاله‌ای از مهدی مشکوه الدینی]. نامه فرهنگستان. دوره ۵. ش۴. پیاپی ۲۰. آذر ۱۳۸۰، ص ۲۲۶ـ۲۲۷.
ــــــ . “گیلکی در حال تغییر یا نابودی: بررسی زبان شناسی عوامل مؤثر در تغییر زبان"[نقد و معرفی مقاله‌ای از محمدرضا فلاحتی]. نامه فرهنگستان. دوره ۵. ش۲. پیاپی ۱۸. مهر ۱۳۸۰، ص ۲۱۹ـ۲۲۰.
پورجعفری، محمدرضا. “نشانه‌های مصدری و پیشوندها در گویش گیلکی گیل دولاب"، در: گیلان‌نامه، مجموعه مقالات گیلان‌شناسی. به‌کوشش محمدتقی پوراحمد جکتاجی. رشت: طاعتی، ۱۳۷۱، ج۳، ص ۱۷ـ۲۴.
چهار نشانه مصدری؛ شش پیشوند در گیلکی؛ واژه‌ها و اصطلاحاتی که از فعل‌های دارایِ پیشوند ساخته شده است.
پورخصالیان، عباس. “زایایی مصدرهای جدید در زبان علم". پیام ارتباطات. س۴. ش۲۱. مهر ـ آبان ۱۳۸۰، ص ۴۹ـ۵۱.
در راه مختلف پیشنهادی زبان شناسان برای رهایی از نشانه دستور (ـing) ـ ؛ اشاره به میزگرد بحث و گفتگو درباه مصدرهای برساخته در فرهنگستان زبان و ادب فارسی (تابستان ۱۳۸۰).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

پورداوود، ابراهیم. “زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی"، در: محمد حسین بن خلف برهان [برهان تبریزی]. برهان قاطع. به اهتمام محمد معین. تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲، ص یک ـ سیزده.
الف ـ زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی: الف ـ پارسی باستان: پارسی باستان، اوستا، سانسکریت، پهلوی، هزوارش، زند و پازند.
پورسنایی، حسن. “پیرامون تحولات گفتاری گونه‌ای معیار فارسی". سخن عشق. س۵. ش۲. پیاپی ۱۷. بهار ۱۳۸۲، ص ؟.*
پورناجی، کامبیز. “نگاهی گذرا به مقوله زبان” اطلاعات. ش۲۰۳۴۰. ۱۸ آبان ۱۳۷۳، ص ۶.
نقش زبان؛ واژه‌های قرضی در زبان فارسی و تاریخچه ورود لغات فرنگی؛ اقسام واژه‌های بیگانه موجود در زبان فارسی.
پولادی درویش، میترا. “توصیف پاره‌ای از ویژگی‌های فعل در گویش بهدینان (مرکز شهر یزد)"، درکنفرانس زبان شناسی (۱۳۸۲)، مجموعه مقاله‌های پنجمین کنفرانس زبان شناسی. تهران: آرویج، ۱۳۸۲، ص ۱۶۹ـ۱۸۱.*
پهلوان، عیسی؛ صادقی‌پور، صادق. “مسأله حروف صدادار را حل کنید". آدینه. پیاپی ۷۷. بهمن ۱۳۷۱، ص ۵۶ـ۵۷.
نبودن حروف مشخص نوشتاری برای آواهای صدادار در زبان فارسی؛ اصلاح خط و مسأله نوشتن به کمک کامپیوتر.
پیسیکوف، لازار سامویلوویچ (Peisikov, Lazar’ Samoilovich). “سخنی چند راجع به مناسبات کلمه‌سازی اسم و فعل در زبان فارسی". سخن. دوره ۲۰. ش۱۲. خرداد ۱۳۵۰، ص ۱۱۰۵ـ۱۱۱۲.
شیوه‌های ساختن اسم؛ ساخت افعال ساده فارسی از اسم مشتق؛ شیوه واژه‌سازی در ساختن افعال ساده اسمی؛ وندسازی.
تاتی، گیتی. “گویش شهرضا"، در هم‌اندیشی گویش‌شناسی (مکان و زمان؟)، چکیده مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش‌شناسی ایران. [بی‌جا: بی‌نا]، ۱۳۸۰، ص ۱۴.^*
تاج‌الدینی، داریوش. “پیوندهای زبان فارسی". رشد آموزش زبان و ادب فارسی. س۱۴. ش۵۲. پاییز ۱۳۷۸، ص ۲۴ـ۲۶.
دسته‌ای از پیوندهای زبان فارسی؛ نام‌گذاری صاحب‌نظران بر روی این ترکیبات؛ رابطه معنایی گروه‌های ربطی با قید موصولی و قید ربطی.
ــــــ . “ضمیر موصولی از طریق گشتار". رشد آموزش زبان و ادب فارسی. س۱۳. پیاپی ۵۱. تابستان ۱۳۷۸، ص ۵۹.
صورت‌گرفتن قواعد گشتاری از طریق حرکت‌های: واردسازی، افزایش، جابجایی و حذف؛ تفاوت “که” موصولی و “که” ربط.
ــــــ . “ضمیر موصولی و اختلاف آن با حرف ربط «که»". رشد آموزش زبان و ادب فارسی. س۱۱. ش۴۴. پاییز ۱۳۷۶، ص ۴۹ـ۵۱.
۱ـ نظری به سخنان گذشتگان و دستورنویسان امروز ۲ـ آیا موصول ضمیر است؟ ۳ـ بررسی “که” و “چه"به طور جداگانه ۴ـ حذف ضمیر موصولی “که” بعد از ضمایر نامعین (مهم).
ــــــ . “یای معرفه و وابسته‌ها". رشد آموزش زبان و ادب فارسی. ش۶۸ (تاریخ نشرِ س ۱۷ و ۱۸. ش ۶۸ـ۶۹، سال ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ می‌باشد.)*
تاج‌بخش، اسماعیل. “یای تأکید و تقویت"[تتمه مقاله مهدی افشار]. آینده. س۱۸. ش۱ـ۶. فروردین ـ شهریور ۱۳۷۱، ص ۲۳۱ـ۲۳۲.
“یای تأکید"یا “یای تأکید"و جمله پیرو؛ یای تأکید و جمله مؤول با “این"و “آن".
تاج‌بخش، پروین. “اصلاح ساختارهای کهنه: نگاهی به «دستور زبان فارسی»"[نقد اثر غلام‌رضا ارژنگ]. کیهان فرهنگی. س۱۷. پیاپی ۱۷۱. دی ۱۳۷۹، ص ۶۴ـ۶۷.
ــــــ . “نگاهی به «دستور زبان فارسی امروز»"[نقد اثر غلام‌رضا ارژنگ]. آینه پژوهش. س۱۱. ش۲. پیاپی ۶۲. خردادـ تیر ۱۳۷۹، ص ۲۷ـ۳۳؛ نیز: کتاب ماه، ادبیات و فلسفه. س۳. ش۸ . پیاپی ۳۹. خرداد ۱۳۷۹، ص ۲۲ـ۲۷.
تاجی اف، دادا جان. “شمه‌ای درباره چند معنایی جملات پیرو (نوعی) در زبان تاجیکی". کاوه. دوره جدید. س۷. ۱۳۴۸، ص ۳۵۸ـ۳۶۲.*
تاکی، گیتی. “پیوستگی و همبستگی متن و ارتباط مطالب در زبان فارسی". زبان شناسی. دوره جدید. س۱۴. ش۱ـ۲. پیاپی ۲۷ـ۲۸. ۱۳۷۸، ص ۷۳ـ۸۱.
الف ـ پیوستگی یا انسجام متن ب ـ همبستگی یا ارتباط مطالب
تجلیل، جلیل. “فک و فصل در اضافه". گوهر. س۳. پیاپی ۱۱ـ۱۲. بهمن ـ اسفند ۱۳۵۴، ص ۹۵۸ـ۹۶۱؛ س۴. ش۱. پیاپی ۳۷. فروردین ۱۳۵۵، ص ۸۵ـ۸۹.
تعریف فک اضافه و موارد آن؛ فصل اضافه و موارد آن/ فک اضافه و کلمه مرکب؛ فصل بین مضاف و مضاف الیه؛«را»ی فصل‌ساز.
تحریریان، محمدحسن. “نگاهی به فراوانی واژه‌ها و واژگان پایه در فارسی"، در: کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (تهران، ۱۸ـ۲۰ فروردین‌ماه ۱۳۷۱)، مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. به‌کوشش علی‌ میرعمادی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۳، ص ۴۷ـ۷۰.
روش‌های تعیین واژگان پایه؛ روش تحقیق؛ مشکلات و نارسایی‌های پژوهش موجود؛ پیشنهاد برای طرح‌های پژوهش.
ترابی، محمدعلی. “چند مفهوم بنیادی در زبان شناسی معاصر: تحلیل از دیدگاه دستور گشتاری". نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز. س۴۵. ش۱. بهار ۱۳۸۱، ص ۳۱ـ۵۹.
۱ـ مقدمه ۲ـ ‌رویکردهای درونی و برونی به زبان ۳ـ ‌درست‌و‌غلط‌ازدیدگاه زبان شناسی ۴ـ توانش زبانی ۵ـ شناخت قواعد زبان.